Spilia Village
Niet echt onze gewoonte om met het vliegtuig verre oorden op te zoeken, maar deze keer lieten we ons verleiden door Kreta. Via een bevriende reisagent zaten we lekker rustig in Spilia, een klein authentiek dorpje waarvan een deel omgebouwd is tot hotel. Met de huurwagen hebben we dan een groot deel van het westelijke Kreta bezocht.
Zoals je weet ga ik niet op stap zonder mijn schetsboek. Zelfs met de (hand)bagagerestricties van de luchtvaartmaatschappijen, kan ik het niet laten om mijn toolkit niet bij de hand te hebben. Altijd spannend : mag het mee, of moet ik iets achterlaten.
Blauwe zee, witte stranden, pittoreske haventjes en dorpjes, sympathieke en supervriendelijke mensen. Lekker eten en drinken, onwaarschijnlijk goedkoop. Je vraagt je af hoe men ervan kan leven. Kom je echter op meer toeristische plekken, dan rinkelt de kassa en laat men mijnheer en mevrouw Toerist vlotjes betalen voor alles.
Ondanks de iets hogere prijzen, toch heerlijk genieten op een terrasje in een kleurrijk haventje. De vuurtoren stond daar te pronken in zijn volle glorie. Alles even aan de kant en schetsen maar ! Heerlijk om te doen ! Ook de verwonderde blikken van de bediening en de andere klanten zijn geestig. “Kijk : die dame tekent en schildert !”.
